Çocuklar çizdikleri resimlerle bizlere kendilerini anlatmaktadır. İlk yaşlarda karalama gibi gözüken çizimler, zaman içerisinde anlamlı bir hal almaktadır. Bilişsel zekanın gelişimi, çocuğun çevresinde olup bitenleri anlamlandırmasıyla başlamaktadır.

Çozuk çizimleri gelişigüzel olabildiği gibi önemsenerek çizilmiş birer yapıtta olabilir. Bu nedenle çizimlerin nerede, nereye ve hangi koşılda yapıldığı da önemli olabilmektedir.

Çocuklar üç yaşından itibaren daire çizebilirler. Dairenin ya da yuvarlakların ne kadar nizami olduğuna bakarak çocuğun motor gelişimi ve zeka türü saptanabilir.

Erken dönem çizimlerinde uzuvların, özellikle el ve ayakların daire şeklinde çizilmesi ise özgüven işareti olarak nitelendirilebilir.

Boyutların küçük olması güvensizlik göstergesidir.

Sakinlik. Her şeyin yolunda olduğu anlamına gelebilir.

Top genellikle eğlence ve sevinci ifade etmektedir.

Çozukların annesi dışında başka bir kişiyle (aile büyükleri, bakıcı, mürebbiye vs.) neredeyse eşit oranda zaman geçirdiği anlamına gelir.

Bu durum beraberinde anne sevgisinin paylaşılıyor olabileceği ya da bir kavram karmaşası içerisinde olduğu anlamına gelebilir.

Genellikle paylaşım sorunu yaşayan çocuklarda göze çarpan şemsiye; zorbalığa maruz kaldığını, kendisine ait bir eşya ya da kişiyi kaybetme korkusu olduğunu gösterir.

Eğer ketum ya da içe kapanık bir çocuk tarafından sürekli olarak şemsiye figürü kullanılıyorsa kaybetme korkusu ağırlıklıdır ve sevgiye muhtaçlığı ifade eder.

Konuşma ve dil sorunu olan çocukların genellikle büyük ağız resmi yaptıkları görülmüştür.

Olması gerekenden çok büyük ya da çok küçük kafa, zihinsel açıdan kendini yetersiz gören çocuklar tarafından çizilmektedir.

Kulakları büyük çizen çocuk eleştiriliyor ve sürekli tenkit altında demektir.

Bulut, güneş, yağmur gibi objeler aslında sıradan resim detayları olarak önümüze çıkmaktadır. Çocuğun sanatsal gelişim evresinin bir parçasıdır.

Fakat sğrekli bulutlara ağırlık veren ve gelişigüzel çizilmiş bulutların yoğunluğu; çocuğun baskı altında olduğunu işaret edebilir.

Temelde canlılık, eğlence, hayal dünyasının zengiliği ve resme hareket katmak için çocukların tercih ettiği bir objedir.

Eğer sürekli olarak gökkuşağı ön planda, renkleri ve formu sıradışı ise bu durumda korunma ihtiyacı vurgulanıyor olabilir.

Kaplumbağa, fare gibi küçük hayvanlar: zayıf ve yardıma ihtiyaç duyan varlıklar olarak nitelendirilir ve dönemsel olarak çocuklardaki bu durumu yansıtıyor olabilir.

Gizemi ve keşfedilmesi gerekenleri temsil eder.

Ağız saldırı organı olarak değerlendirildiği durumlar vardır.

Eğer çocuk resimlerde hiç ağız çizmiyorsa duygularını tanımlamakta zorlanıyor olabilir. Bir başka analize göre ise sözlü saldırılardan ya da hoşlanmadığı konulardan uzak durmak istiyor olacağının işareti olarak tanımlanabilir.

Çocuk ağzı açık ve dişler görünür olarak çizerse sözel saldırganlığa meyili olduğunu ifade eder. Boyun: Çocuk resimlerinin analizi yapılırken boyun resmi “dürtü kontrolü” olarak değerlendirilir.

Romantizm, merhamet, bağlılık, güzellik, aşk, dostluk, duyarlılık ve dinginliği temsil eder.

Pencere ve kapılar önemlidir. Detay seviyesini ya da bir şeye odaklanmış olmasını gösterebilir.

Sarı: Bu rengin ağırlıklı olarak kullanılması, çocuğunuzun huzurlu enerjik ve sevdiği şeylere bağlı olduğunu temsil eder.

Spiral çizimi filmlerden aşina olduğumuz gibi bozuk ruh haline ya da mistik bir nesneye atıfta bulunmak için çizilmez. Çocuklar genelde daire öncesi ve sonrası spiral çizimleri yaparlar. Bu bir gelişim evresi olarak değerlendirilebilir.

Eğer spiral sürekli olarak her resimde göze batan bir nesne ise ya da her obje gayet başarılıyken özensiz bir spiral çizimi vurgulanmışsa çocuk büyük bir stress altında ve zorbalık yaşıyor anlamına gelir.

Turuncu: Endişeli bir tondur. Bu rengi ağırlıklı kullanan çocuklar hiperaktif gelişime eğilimlidirler.

Uçurtma baskıdan kaçınma, özgürlük ya da rahata olan özlem olarak yorumlanır.

*   Uzun veya büyük kollar çocuğun başkalarını kontrol etmek istediğini, güç arzuladığını ifade edebilir.
**  Uzun veya büyük kolların başkalarına uzanma arzusu olarak da yorumlanabilir.
> Bu durumda renkler, tuvalin durumu ve diğer imgelere bakılmalıdır.

* Klepsch - Logie 1982
** Koppitz 1968

Yağmur çizmesi çocuğun resme hareket katmak amacıyla olabilir ya da keşif süreci olabilir. Eğer yağmur yokken şemsiye ve aileyi çiziyorsa bu da bir nevi aile bağı ve sevgi göstergesi olarak yorumlanabilir.

Bulut ve yağmur resimlerini çok sık çizen çocuklarda karamsarlık söz konusu olabilir.

Yer ve gök çizgileri çocuğun zemin, evren ve kendisi arasındaki orantıyı anlayabildiği, ortamda gerçekleşen olayları kavrayabilecek zihinsel yeteneğe sahip olduğunu belirtir.
Bu evre hızlıca ilerleyerek kroki ve perspektif algılarını ortaya çıkartır.

Sahiplenme ve orada bulunduğuna dair ispat niteliğinde duvar veya benzeri yüzeylere resim yapmak, çizmek ya da boyamak gayet bilindik bir iştir. Eğer duvarları çizen bir çocukla başınız dertte ise ona ait bir alan vererek sadece o sınırlar içerisinde çalışmasını istemeniz en mantıklı çözüm olacaktır. Beraberinde çocuğa sorumluluk alabileceği bir iş ya da nesne vermeniz gelişim sürecine katkıda bulunacaktır.

Aile büyükleri, özellikle anne figürü çocuğa yeterli ilgiyi göstermiyor olabilir.

Nokta şeklinde göz çizimleri içe kapanma evresinde ya da bastırılmış duygularla savaştığını gösteriyor olabilir.

Yuvarlak göz modeli ise öğrenmeye, iletişime ve gelişime açık, meraklı çocuklarda sık görülmektedir.

Aşırı büyük gözler kaygı hali ve korku durumlarında öne çıkabilmektedir.

Hiç göz çizmemek ise ne yazık ki travmatik bir durumu işarte ediyor. Bu durum ısrarlı bir şekilde devam ediyorsa nörolojik / psikolojik nedenler söz konusu olabilir.

Teknik yeteneği olan ve öğrenmeye aç olarak yorumlanabilir.